Whiiiii!!!!! Paradijs gevonden!!
Een 8-uur durende busrit, waarbij de eerste overstappen heel vlot gingen, daarna ging het net iets minder vlot.
Hoogtepunten van de rit:
- Geflitst met de bus maar no problemo.
- Inladen surfboards: buschauffeur told us the way we had to do it. Het moest tot op de cm juist zijn.
- Plotse busstop waarbij we moesten overstappen. Maar eerst moesten we de rivier nog over. Normaal gaat dit met de ferry, maar nu ging het als volgt:
door het water tot op de stilstaande ferry, daarvan overstap op mini roeiboot met motor. (Zo een smal schamel sloepje waarbij het gewicht perfect in evenwicht moest zijn anders schepte het water) Wij met 3+ bagage erin en het bootje zat vol... Vooral Andreas was er niet gerust in! (ook al ontkent hij dit!)
De man aan het roer vocht tegen de stroming en na nog wat modderploeteren konden we opnieuw vertrekken met de real-scoolbus tot op onze bestemming in de jungle. (nog eens hobbel de bobbel zoals we nog nooit eerder hadden!)
We werden vriendelijk opgewacht, konden meteen bijschuiven aan tafel en kregen een rondleiding voor de exotische slaapplaatsen.
Andreas slaapt in een dorm (kamer met verschillende bedden) en wij besloten eens zottekes te doen en slapen in de jungle-lodge. Een Hollands koppel runt dit paradijs hier voor een jaar en met dat haar ouders hier zijn hangt er een echte familiesfeer.
Ontbijt en avondeten gebeurt hier allemaal samen want winkels zijn hier minimaal aanwezig.
We kunnen hier low-riders gebruiken, paardentochten maken, de hond meenemen op wandelingen, onder de waterval douchen, wildlife checken vanuit onze hangmat , schildpadden checken, walvissen spotten,... dus we blijven hier wel eventjes!!
Oma, het is hier echt beestjesparadijs!!
Dikke zoen voor allemaal en tot de vogende! X
Mathias belooft nog een surfreport... Maar het zal voor de volgende zijn!
dinsdag 30 oktober 2007
Dominical Vrijdag 26/10
Na een 3-uur durende busrit over 45 km, waarbij gn enkel stuk beton te zien was, aangekomen in Dominical. Een mini-surfer-spook-dorpje met allemaal aardewegeltjes, een paar dorpsfiguren die voor hun winkeltje zaten en enkele cabina´s.
We kozen voor het meeste low-budget verblijf maar daar was wel een keukentje bij zodat we zelf konden koken. Met ons vijven (onze nu al goeie vriendinnen uit Vermont waren er ook nog steeds bij) was het wel gezellig in ons eigen crappy huisje.
De zon was echter ver te zoeken... Regen, regen en af en toe nog een beetje regen. (Het regenseizoen is hier een FEIT!)
Dan toch een paar wandelingen gemaakt, ergens soep besteld waar we uiteindelijk een slaatje te eten kregen en enkele surfsessies gesurft.(jepjep, Ine was ook paraat in het water)
Aangezien het water en de golven teleurstellend waren gingen we verder op zoek naar het paradijs. Nog een laaste afscheidsdiner met de vriendinnen (die trokken terug huiswaarts) waarbij de locale drank GUARO voor watr extra sfeer zorgde.
GRTZ en een dikke zoen, X
We kozen voor het meeste low-budget verblijf maar daar was wel een keukentje bij zodat we zelf konden koken. Met ons vijven (onze nu al goeie vriendinnen uit Vermont waren er ook nog steeds bij) was het wel gezellig in ons eigen crappy huisje.
De zon was echter ver te zoeken... Regen, regen en af en toe nog een beetje regen. (Het regenseizoen is hier een FEIT!)
Dan toch een paar wandelingen gemaakt, ergens soep besteld waar we uiteindelijk een slaatje te eten kregen en enkele surfsessies gesurft.(jepjep, Ine was ook paraat in het water)
Aangezien het water en de golven teleurstellend waren gingen we verder op zoek naar het paradijs. Nog een laaste afscheidsdiner met de vriendinnen (die trokken terug huiswaarts) waarbij de locale drank GUARO voor watr extra sfeer zorgde.
GRTZ en een dikke zoen, X
donderdag 25 oktober 2007
Hermosa en Quepos
Hello dear mates!!
Internet in de cabina´s is blijkbaar niet zo vanzelfsprekend of we eerst dachten, maar dan nu toch weer een verslagje.
Begin deze week zaten we in Hermosa, dicht bij Jaco. Typische cabina, allemaal in bamboo en alles wat gemeenschappelijk was, was in open lucht te doen. Onze kamer onder het dak uit golfplaten was supergroot, mooi terrasje met uitzicht op zee, als huisdiertjes hadden we enkele gecko´s en de mosquitonetten mochten gebruikt worden.
Luxueus was het niet maar het had zijn charmes.
De golven waren de eerste dag veel te heavy maar de volgende dagen kwamen er mooie setjes binnen en waren de boys meer en meer stoked.
Gisteren zijn we verhuisd naar Quepos met twee chicas uit Vermont. Zij gaan ook zuidwaarts dus trekken we nu efkes samen verder. De busrit was er eentje met crappy bruggen. (Ik kreeg er nog meer kriebels van dan op de beste rollercoaster... Het waren gewoon metalen staven naast elkaar en daar een volle bus over! Oléé!)
De buschauffeur was ook crazy. De file vlamde hij voorbij op het verkeerde rijvak terwijl de trucs van de andere kant kwamen aangeraasd. Zottekes... Ma we zijn er geraakt! En sneller dan onze chicas die de vroegere bus genomen hadden.
De nieuwe cabina was er eentje voor dezelfde prijs. Maar deze keer met airco, 2 dubbelbedden, tv en frigo op de kamer, temidden het stad maar zonder zicht op zee deze keer. Precies een hotel in een gevangenis want de tralies en prikkeldraad waren weer aanwezig.
Vandaag hebben we het nationaal park van Manuel Antonio bezocht met de chicas. Luiaards, leguanen, dolle monkeys, soort minivarkentjes en tropische kalkoensoorten waren er in alle soorten en kleuren, maar de croques hebben we nog niet gezien.
Morgen gaan we verder zuidwaarts naar Dominical. 3 uur in de bus voor 45 km, dus dat belooft weer...
Het zal miss iets langer duren voor een volgend verslag, want het zuiden is niet zo geciviliceerd. We´ll see!
Dikke zoen voor jullie allemaal, GRTZ, Ine, Mathias en Andreas X
Internet in de cabina´s is blijkbaar niet zo vanzelfsprekend of we eerst dachten, maar dan nu toch weer een verslagje.
Begin deze week zaten we in Hermosa, dicht bij Jaco. Typische cabina, allemaal in bamboo en alles wat gemeenschappelijk was, was in open lucht te doen. Onze kamer onder het dak uit golfplaten was supergroot, mooi terrasje met uitzicht op zee, als huisdiertjes hadden we enkele gecko´s en de mosquitonetten mochten gebruikt worden.
Luxueus was het niet maar het had zijn charmes.
De golven waren de eerste dag veel te heavy maar de volgende dagen kwamen er mooie setjes binnen en waren de boys meer en meer stoked.
Gisteren zijn we verhuisd naar Quepos met twee chicas uit Vermont. Zij gaan ook zuidwaarts dus trekken we nu efkes samen verder. De busrit was er eentje met crappy bruggen. (Ik kreeg er nog meer kriebels van dan op de beste rollercoaster... Het waren gewoon metalen staven naast elkaar en daar een volle bus over! Oléé!)
De buschauffeur was ook crazy. De file vlamde hij voorbij op het verkeerde rijvak terwijl de trucs van de andere kant kwamen aangeraasd. Zottekes... Ma we zijn er geraakt! En sneller dan onze chicas die de vroegere bus genomen hadden.
De nieuwe cabina was er eentje voor dezelfde prijs. Maar deze keer met airco, 2 dubbelbedden, tv en frigo op de kamer, temidden het stad maar zonder zicht op zee deze keer. Precies een hotel in een gevangenis want de tralies en prikkeldraad waren weer aanwezig.
Vandaag hebben we het nationaal park van Manuel Antonio bezocht met de chicas. Luiaards, leguanen, dolle monkeys, soort minivarkentjes en tropische kalkoensoorten waren er in alle soorten en kleuren, maar de croques hebben we nog niet gezien.
Morgen gaan we verder zuidwaarts naar Dominical. 3 uur in de bus voor 45 km, dus dat belooft weer...
Het zal miss iets langer duren voor een volgend verslag, want het zuiden is niet zo geciviliceerd. We´ll see!
Dikke zoen voor jullie allemaal, GRTZ, Ine, Mathias en Andreas X
zondag 21 oktober 2007
Een 32-uren-dag!
Veilig toegekomen in ons eerste hotelleke.
Vlucht supervlot verlopen (alleen toch weeral nog extra moeten betalen voor de surfboards terwijl het inbegrepen was). Ik veel te enthousiast om alles, met mijn weinig vliegervaring heb ik bij alles een beetje een WAAAWW-gevoel. Dus de tussenstop in Miami nam ik er met veel plezier bij. (Nog eens extra opstijgen en landen, whiii, kriebelbuik!)
De taxichauffeurs rijden ier zottekes, alle huizen zitten hier achter tralies (blijkbaar een gewoonte voor alle costaricaanse huizen) maar een eerste indruk is dik OK.
Nu sebiet ons bedje in want de dag heeft nu wel lang genoeg geduurd. Ondertussen al 6u30 Belgische tijd en hier is het nu 22u30.
Morgen vertrekken we naar Jaco, we zullen het rustig aan moeten doen de eerste dagen, want het heeft hier 14 dagen aan een stuk geregend en de meeste wegen zijn niet berijdbaar met het openbaar vervoer.
Slaapwel en tot de volgende!
GRTZ en een dikke zoen van ons drietjes XXX
Vlucht supervlot verlopen (alleen toch weeral nog extra moeten betalen voor de surfboards terwijl het inbegrepen was). Ik veel te enthousiast om alles, met mijn weinig vliegervaring heb ik bij alles een beetje een WAAAWW-gevoel. Dus de tussenstop in Miami nam ik er met veel plezier bij. (Nog eens extra opstijgen en landen, whiii, kriebelbuik!)
De taxichauffeurs rijden ier zottekes, alle huizen zitten hier achter tralies (blijkbaar een gewoonte voor alle costaricaanse huizen) maar een eerste indruk is dik OK.
Nu sebiet ons bedje in want de dag heeft nu wel lang genoeg geduurd. Ondertussen al 6u30 Belgische tijd en hier is het nu 22u30.
Morgen vertrekken we naar Jaco, we zullen het rustig aan moeten doen de eerste dagen, want het heeft hier 14 dagen aan een stuk geregend en de meeste wegen zijn niet berijdbaar met het openbaar vervoer.
Slaapwel en tot de volgende!
GRTZ en een dikke zoen van ons drietjes XXX
Abonneren op:
Posts (Atom)
